Sommige mensen associëren liefde met onvoorwaardelijke loyaliteit . Zij zijn van mening dat ze, wat er ook gebeurt, moeten blijven uit respect voor de gemaakte afspraken. Ze zijn ook bang dat ze hun partner pijn doen als ze weggaan. Ze denken dat diegene het niet alleen kan redden. Dit verantwoordelijkheidsgevoel vormt dan een obstakel om uit elkaar te gaan.
-
De verwachting van verandering in de ander
Veel mensen hopen dat hun partner uiteindelijk zal veranderen en aan hun verwachtingen zal voldoen. Ze wachten geduldig op een verandering , die vaak nooit komt. Dit lange wachten kan tot frustratie en teleurstelling leiden , maar het versterkt ook het idee dat er nog steeds vooruitgang mogelijk is.
-
Angst om een slechte beslissing te nemen
De angst om spijt te krijgen van een breuk zorgt er vaak voor dat mensen een onbevredigende relatie voortzetten. We vragen ons af of we de juiste keuze maken, of we er later spijt van krijgen, of dat we gewoon even in een moeilijke periode zitten. Deze onzekerheid kan leiden tot een vorm van immobiliteit .
-
De invloed van kinderen in de relati
Wanneer er kinderen zijn , wordt de beslissing om te scheiden nog ingewikkelder. Veel ouders blijven bij elkaar uit angst om de gezinsbalans te verstoren . Ze offeren liever hun eigen geluk op voor het geluk van hun kinderen. Maar leven in een huis waar geen liefde meer is, kan ook een negatieve impact op hen hebben.
-
Wacht tot de ander een beslissing neemt
Sommige partners wachten liever tot de ander het initiatief neemt om uit elkaar te gaan. Ze hopen dat ze de verantwoordelijkheid voor de breuk niet hoeven te dragen, want dat zou een beslissing die noodzakelijk is voor hun welzijn, kunnen vertragen.
-
Gebrek aan echte motivatie om te vertrekken
En dan de simpelste reden: nog niet ‘klaar’ zijn om te vertrekken. Zolang de pijn draaglijk is en de nadelen van een scheiding groter lijken dan die van het blijven, is het gemakkelijk om jezelf ervan te overtuigen de relatie te verlengen .
Wanneer moet u de beslissing nemen om te vertrekken?
Begrijpen waarom we in een onbevredigende relatie blijven, is de eerste stap naar verandering. Op de lange termijn heeft het geen zin om angst of gewoonte te negeren , noch voor uzelf, noch voor uw partner. Accepteren dat de relatie niet meer werkt en de moed hebben om voor je eigen geluk te kiezen, zijn essentiële stappen op weg naar een meer vervullende toekomst .
