We denken vaak dat alles onmiddellijk stopt: het hart stopt met kloppen en het bewustzijn verdwijnt. Maar sommige wetenschappers zetten nu vraagtekens bij dit wijdverbreide idee. Wat ze ontdekten is zowel verbazingwekkend … en verwarrend. Een nieuwe manier om naar de dood te kijken.
Kunnen we na de dood bij bewustzijn blijven?
Dr. Sam Parnia, een onderzoeker op het gebied van kritieke zorg aan de gerenommeerde NYU Langone School of Medicine in New York City, bestudeert al jaren het precieze moment waarop de dood optreedt. In een recente studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences), deelt hij een observatie die onze perceptie van het levenseinde wel eens zou kunnen veranderen.
Volgens hem kan de hersenschors – het gebied van de hersenen dat betrokken is bij denken, taal en bewustzijn – tot twintig seconden blijven functioneren nadat het hart is gestopt. Met andere woorden, tijdens deze paar momenten kon een klinisch dode persoon nog steeds horen, voelen… Wees bewust.
De hersenen sluiten zich langzaam af, niet allemaal tegelijk
We zien hersendood vaak als een schakelaar die we uitzetten. In werkelijkheid lijkt het meer op een nachtlampje dat flikkert voordat het verdwijnt: de elektrische activiteit van de hersenen vertraagt geleidelijk.
Dr. Parnia was in staat om de hersengolven van verschillende patiënten vast te leggen na hun klinische dood. Resultaat? Zichtbare hersenactiviteit, vergelijkbaar met een staat van waakzaamheid, die enkele seconden aanhoudt. De hersenen, verstoken van zuurstof, blijven een vorm van restbewustzijn produceren.
