Thierry, forensisch patholoog, dacht dat hij in zijn carrière alles al had gezien: gruwelijke misdaadscènes, hartverscheurende autopsies, lichamen die getuigen van onvoorstelbare tragedies. Maar niets had hem voorbereid op wat hem die week te wachten stond. Gewend aan de drukkende stilte van het mortuarium, was Thierry niet het type dat zich liet afschrikken door simpele spookverhalen. Zijn dagelijks leven draaide om lijken, en gefluister over mogelijke geesten deed hem altijd zijn schouders ophalen.
Maar die maandagochtend gebeurde er iets vreemds. Na de autopsie van twee lichamen die door de intensive care waren opgestuurd, plaatste Thierry de stoffelijke resten zoals gewoonlijk in de metalen koelkasten van het mortuarium. Die avond, voordat hij vertrok, deed hij het licht uit en riep hij zijn gebruikelijke “Tot morgen” naar zijn roerloze patiënten. Toen werd hij plotseling door een geluid stilgezet: een zacht gefluit, alsof iemand zijn aandacht probeerde te trekken.
Vreemde en onverklaarbare fluitgeluiden
Geïntrigeerd maar rationeel deed Thierry het licht weer aan en liet zijn blik door de kamer gaan. Niets ongewoons. Misschien vermoeidheid of een simpele geluidsillusie, hield hij zichzelf voor. Maar de volgende dag, na weer een vermoeiende dag, gekenmerkt door de aankomst van nog eens drie lichamen, deed het fenomeen zich opnieuw voor. Het gefluit was luider, bijna aanhoudend. Dit keer kon Thierry niet langer negeren wat hij had gehoord.
Hij onderzoekt het mortuarium tot in detail, op zoek naar een logische verklaring. Een ontwerp, een technisch defect? Maar alles leek in orde. De dokter keert verontrust naar huis terug en kan niet slapen. Wat als geesten echt bestonden? Twijfel begon zijn cartesiaanse geest binnen te dringen.
Een oproep om hulp… paranormaal?
Vastbesloten om dit mysterie op te lossen, schakelde Thierry een paranormaal expert in. Gewapend met soortgelijke apparatuur doorzocht hij het mortuarium op zoek naar potentiële geesten. Maar hij ontdekte niets. “Het is waarschijnlijk verbeelding,” concludeerde hij. Toch was Thierry niet overtuigd. Hij voelde een aanwezigheid, iets wat hij niet kon verklaren.
vervolg op de volgende pagina
