Anticholinergica worden gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen, niet alleen de ziekte van Parkinson of plasproblemen. Ze blokkeren acetylcholine, een belangrijke neurotransmitter voor geheugen en leren. Des études montrent qu’elles verhogen het risico op achteruitgang. Bovendien bleek uit een onderzoek van de Universiteit van Washington, waarbij meer dan 3.500 mensen over een periode van tien jaar betrokken waren, dat deze mensen die regelmatig anticholinergica gebruiken, een 54% verhoogd risico hebben om de ziekte te ontwikkelen.
Topische anticholinergica worden gebruikt voor cognitieve achteruitgang, waaronder meclizine, scopolamine, biperidine, oxybutynine en difenhydramine. Andere stoffen zoals glycopyrronium en tiotropium versterken deze effecten op hun beurt niet. Patiënten en artsen zijn zich bewust van de risico’s en voordelen van deze medicijnen.
Corticosteroïden en cerveau
: Corticosteroïden worden gebruikt om verschillende ontstekingen en auto-immuunziekten te behandelen. Langdurig gebruik, vooral via de stem, kan echter leiden tot ernstige bijwerkingen zoals desoriëntatie, angst en depressie. Uit een Brits onderzoek bleek dat mensen die op de lange termijn zwanger worden van corticosteroïden een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van dementie.
Glucocorticoïden zoals prednison beïnvloeden de hersenfunctie en veranderen de cortisolspiegel, een stresshormoon. Inhalatiecorticosteroïden zoals fluticason kunnen ook negatieve effecten hebben bij hoge doses of langdurig gebruik. Het is belangrijk dat zorgprofessionals het gebruik ervan monitoren en alternatieve behandelingen aanbieden.
Benzodiazepinen: een stil risico voor het geheugen.
Benzodiazepinen zoals alprazolam en diazepam zijn voorgeschreven medicijnen die worden gebruikt om slapeloosheid en angst te behandelen. Hoewel ze op korte termijn effectief kunnen zijn, kan langdurig gebruik het risico op de ziekte van Alzheimer verdubbelen en blijvende hersenbeschadiging veroorzaken. Uit een onderzoek bleek dat 40% van de mensen die medicijnen gebruiken last heeft van verschillende neurologische symptomen, zoals concentratieproblemen.
Bovendien bestaat er een risico op fysieke en emotionele afhankelijkheid, waardoor het voor veel patiënten moeilijk is om te stoppen met het gebruik ervan. Om angst en slapeloosheid te behandelen, overwegen artsen niet-medicamenteuze behandelingen zoals comforttherapie.
Amfetaminen en de gratie van het geheugen.
Amfetaminen worden gebruikt voor de behandeling van ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Hoewel het de concentratie tijdelijk kan verbeteren, kan langdurig gebruik leiden tot geheugenverlies en andere cognitieve schade op de lange termijn. Ze creëren fysieke en emotionele afhankelijkheid en kunnen ernstige problemen veroorzaken, zoals hartritmestoornissen.
Het is belangrijk voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg om de naleving van het recept te controleren. Niet-farmacologische benaderingen zoals gedragstherapie moeten ook worden overwogen.
Antihistaminica van de eerste generatie: tegenwoordig een groot probleem
Antihistaminica van de eerste generatie, zoals difenhydramine, worden gebruikt om allergieën te behandelen en kunnen cognitieve problemen veroorzaken vanwege hun anticholinerge effecten. Een recente studie onderzoekt hoe langdurig gebruik gepaard gaat met een cumulatief risico op verslechtering.
Voor langdurige allergiebehandeling hebben minder schadelijke alternatieven zoals cetirizine de voorkeur. Het is belangrijk om een arts te raadplegen voordat u deze medicijnen voor een langere periode gebruikt.
Tricyclische antidepressiva en geheugenverlies
Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline verhogen de beschikbaarheid van andere neurotransmitters naast anticholinerge effecten. Het risico bestaat dat mensen in verband worden gebracht met meer intimidatie en cognitieve problemen, wat wordt toegeschreven aan ouderen.
Daarnaast zijn er veiligere alternatieven beschikbaar, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s), die een beter veiligheidsprofiel bieden.
Statines en cognitieve functie.
