Ze waarschuwen voor gateway-drugs. Ze vertellen je hoe een onschuldige beslissing kan leiden tot een leven van consumentisme. Maar niemand gaat met je zitten en praat met je over rauwe melk.
Het begint onschuldig genoeg
Het begint met een eenvoudig glas rauwe melk. Misschien heb je een boerderij bij jou in de buurt bezocht of iemand ontmoet op de boerenmarkt die enthousiast sprak over de romige textuur en complexe smaakprofielen die tijdens het pasteuriseren worden vernietigd. “Probeer het gewoon,” zeiden ze, en hun ogen straalden van enthousiasme. “Ze zullen nooit meer teruggaan naar gekochte melk.”
En jij ook. Het eerste koude glas zakt iets naar beneden – te gemakkelijk. De volle smaak omhult je tong met een zoetheid en diepte die je nog nooit hebt ervaren met de gehomogeniseerde, gepasteuriseerde variant. Je zegt tegen jezelf dat het gewoon een plezier is, een incidenteel plezier.
Maar al snel rijd je elke week naar de boerderij, neem je je eigen glazen flessen mee, spreek je de boer bij de voornaam en vraag je naar het dieet van de koeien. Ze merken de seizoensgebonden veranderingen in smaak op. Je legt aan sceptische vrienden uit dat “de risico’s overdreven zijn als je weet waar je vandaan komt”.
De onvermijdelijke escalatie
Al snel zal de rauwe melk in je koelkast op natuurlijke wijze beginnen te scheiden. De dikke laag room die er bovenop zit is gewoon verleidelijk. Zou het zo verkeerd zijn om ze af te romen? Te verzamelen in een apart potje?
Rauwe room is een heel nieuw niveau van decadentie. Je giet ze in je koffie of over bessen en maakt slagroom die zo stevig is dat hij je bijna begroet.
Maar rauwe room, zo blijkt, is slechts een opstapje.
Dieper in het konijnenhol van de zuivelindustrie
Op een dag, op weg naar huis, merk je dat je room te krachtig is geschud. Kleine bollen vormen … Vormt zich daar boter? Na een snelle zoektocht op internet schud je een glas room en kijk je met verbazing toe hoe de room zich scheidt in boter en karnemelk.
De zelfgemaakte rauwe boter is een openbaring – goudkleurig, grasachtig en vol van smaak. Ter vergelijking: boter uit de winkel smaakt naar was. Maar wat is brood zonder boter? Om echt te pronken met je ambachtelijke boter, is het absoluut noodzakelijk dat je je eigen zuurdesem bakt.
En de rauwe karnemelk die overblijft na het maken van boter? Het zou zonde zijn om ze niet te gebruiken. Pannenkoeken, koekjes en ranchdressing staan ineens op het weekmenu.
Ondertussen is het zomer en vraag je je af: Zou het niet mogelijk zijn om van de rauwe room een ongelooflijk ijsje te maken? Een gebruikte ijsmachine later experimenteren ze met smaken, texturen en ingrediënten die Ben en Jerry groen van jaloezie zouden maken.
Maar ijs heeft toppings nodig, nietwaar? Huisgemaakte chocoladesaus met rauwe boter voor meer vulling. Karamelsaus met rauwe room die in de winkel gekochte variëteiten doet smaken naar gesmolten plastic. Butterscotch die eigenlijk zijn naam verdient omdat je de boter proeft en de subtiele tonen van de Scotch die je erin hebt gegoten.
