De non die het protocol brak om te rouwen om paus Franciscus, besluit haar mond open te doen en verbreekt de stilte.

Een van de belangrijkste momenten vond vorig jaar plaats, toen paus Franciscus naar Ostia reisde om haar in haar residentie te bezoeken. Een gebaar dat hun wederzijdse waardering uitdrukte.

Het moment dat een onuitwisbare indruk op zovelen maakte, vond plaats op 23 april in de Sint-Pietersbasiliek. Hoewel de toegang tot de kist door het protocol werd beperkt, kwam Geneviève zonder onderbreking dichterbij en haar aanwezigheid werd met respect ontvangen. De stilte, de emotie en de oprechtheid van haar gebaar spraken voor zich.

In een gesprek met Noticias Telemundo beschreef de zuster de paus als “een geweldige vader, een geweldige vriend, een geweldige broer” en vertelde dat ze enkele dagen bij zijn kist was geweest als teken van afscheid.

Ze vertelde ook dat ze de gebeden van veel mensen meedroeg die er niet bij konden zijn en haar vroegen om bij dat laatste afscheid aan hen te denken.

Een van haar meest dierbare herinneringen was haar bezoek aan Laura Esquibel, een Paraguayaanse vrouw, die emotioneel vertelde dat ze Francis meerdere keren had ontmoet: “Ik heb hem zeven keer gezien, we hebben samen geluncht. Ik mocht hem erg graag”, merkte ze op.

Sinds de begrafenis heeft Geneviève ervoor gekozen om zich gedeisd te houden. In haar eigen woorden: “Ik wil met niemand praten… het is te pijnlijk. Ik hield zielsveel van hem, dat is alles.”

Meer dan 250.000 mensen verzamelden zich bij de basiliek om hulde te brengen aan de paus. Op het Sint-Pietersplein kwamen veel gelovigen, publieke figuren en wereldleiders bijeen, waaronder Donald Trump, prins William, Keir Starmer, Volodymyr Zelenskyy en de koning en koningin van Spanje, Felipe VI en koningin Letizia.

Het beeld van Geneviève die afscheid nam van paus Franciscus werd een symbool van oprechte genegenheid en de spirituele indruk die hij achterliet op degenen die hem kenden. Het was een moment dat de protocollen oversteeg en de wereld herinnerde aan de diepmenselijke dimensie van religieus leiderschap.