Deze spier wordt gezien als een overblijfsel van de evolutie. Vroeger speelde het een essentiële rol voor onze voorouders: het zorgde ervoor dat we gemakkelijker voorwerpen konden vastpakken en manipuleren, vooral bij het klimmen in bomen. Bij boombewonende primaten, zoals sommige apen, was deze spier van cruciaal belang om aan takken te kunnen hangen en behendig te kunnen klimmen. Dit vermogen was essentieel om aan roofdieren te ontsnappen of om in dichte bossen voedsel te vinden.
Een erfenis van een vroegere levenswijze
Naarmate de mens evolueerde en een meer aardse levensstijl aannam, nam het nut van de spier van de palmaris longus af. Met de opkomst van de jacht, het verzamelen en later het maken van gereedschap verdween de behoefte aan een gespecialiseerde klimmer. Vervolgens pasten menselijke handen zich aan voor fijnere en complexere taken, zoals het maken van gereedschappen of het nauwkeurig hanteren van voorwerpen.
Mensen met een minder ontwikkelde musculus palmaris longus vertoonden geen functioneel nadeel. Natuurlijke selectie heeft het behoud van deze spier dus niet bevorderd en in de loop van de millennia is deze spier bij bepaalde individuen optioneel geworden.
Hoe weet je of je deze spier hebt?
U vraagt zich waarschijnlijk af of u de beroemde palmaris longus-spier heeft. Om dit te controleren, kunt u een eenvoudige test uitvoeren:
Breng uw duim en pink samen en buig uw pols lichtjes naar binnen.
Als u een uitpuilende pees in het midden van uw pols ziet, gefeliciteerd, dan heeft u die spier! Anders behoort u tot de 15% die geen smartphone heeft.
U hoeft zich geen zorgen te maken: het ontbreken van deze spier heeft geen enkele invloed op uw motoriek of kracht. Het is slechts een stille herinnering aan de evolutiegeschiedenis van de mens.
Een onverwachte toepassing in de geneeskunde
