Dit kind werd bij de geboorte door zijn ouders in de steek gelaten vanwege zijn uiterlijk en werd op het eerste gezicht afgewezen.
Dima werd ondergebracht in een weeshuis voor gehandicapte kinderen en groeide op onder erbarmelijke omstandigheden. Op 4-jarige leeftijd kon hij niet zelfstandig lopen of eten, maar hij toonde wel een uitzonderlijke levenslust, leerde een paar woorden en vocht om zich aan te passen aan zijn omgeving.
Een ontsnapping in de chaos van de oorlog
In 2014 zorgde het conflict in Oekraïne voor chaos in de regio Dima. Het weeshuis waar hij woonde werd ontruimd. Een week lang zwierven de kinderen en het personeel rond zonder eten, water of medicijnen. Uiteindelijk kwam een humanitaire organisatie tussenbeide en redde Dima. Hij werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht.
Gezien de ernst van zijn toestand vroegen de artsen, die machteloos stonden, een priester om te bidden dat een gezin hem een thuis zou aanbieden.
Een wonder genaamd Chaves
Een paar weken later hoorden Ernest en Ruth Chaves , een echtpaar dat al zeven kinderen had geadopteerd, van Dima’s verhaal. Zijn lot deed hen beseffen dat ze hem wilden adopteren. Hij kreeg de nieuwe naam Zebadiah Chaves en vond eindelijk een thuis vol liefde en warmte.
Een ongelooflijke transformatie
Dankzij de zorg en genegenheid van zijn nieuwe familie heeft Zebadiah een spectaculaire vooruitgang geboekt:
- Toen hij aankwam, at hij voor het eerst alleen.
- Binnen een jaar leerde hij lopen en praten, en beheerste hij zowel Engels als Oekraïens.
- Hij ontwikkelt sterke emotionele banden met zijn adoptieouders en broers en zussen.
Artsen waren verbaasd over zijn vooruitgang, omdat ze vreesden voor onherstelbare hersenschade. Hoewel operaties nog steeds noodzakelijk zijn, toont Zebadiah een indrukwekkend potentieel en een uitzonderlijke veerkracht.
Een getuigenis van hoop
Tegenwoordig is Zebadiah een bloeiende jongen die deze tweede kans ten volle benut. Haar verhaal is een krachtige herinnering aan de impact die liefde en doorzettingsvermogen op een leven kunnen hebben.
Conclusie
Het verhaal van Zebadiah Chaves laat zien dat een kind, ongeacht de omstandigheden waarin het geboren is, een kans heeft om zich te ontwikkelen. Het is een inspiratiebron en laat zien dat zelfs de eenvoudigste daden van vriendelijkheid en medeleven levens kunnen veranderen. Een ontroerend verhaal dat de kracht van de mensheid en de hoop op een betere toekomst belichaamt.
