ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Door zijn dochter op straat achtergelaten, wacht een man in een rolstoel al twaalf lange jaren op haar terugkeer – Verhaal van de dag

Geïntrigeerd ging Olivier toch naar het dichtstbijzijnde restaurant… maar hij kon zich niet op zijn maaltijd concentreren. Er klopte iets niet. Waarom leek het wachten zo eindeloos? Verward door deze twijfel, stelde hij de serveerster vragen. Zijn antwoord zou zijn dag op zijn kop zetten.

Twaalf jaar wachten… en niemand kon iets doen?

“Deze man heet meneer Perrin ,” vertrouwde ze hem toe.  Hij wacht al  twaalf jaar op dezelfde plek op zijn dochter . Ze is nooit teruggekomen.

Olivier was  sprakeloos . Twaalf jaar? Zonder uitleg achtergelaten? Vervolgens hoorde hij dat meneer Perrin al meerdere keren was opgenomen in  een instelling voor hulpbehoevende ouderen (EHPAD’s) , maar dat hij steeds naar dezelfde straathoek terugkeerde. De plaatselijke bewoners kenden hem goed en probeerden hem te helpen. Maar niets kon  het stille wachten van zijn dochter vervangen .

Een simpele post op Facebook… die een leven verandert

Die nacht deed Olivier geen oog dicht. Hij besloot een bericht op  sociale media te plaatsen , vergezeld van een foto van de heer Perrin en een samenvatting van zijn verhaal. Zonder het echt te geloven. De volgende ochtend trilde zijn telefoon echter voortdurend. Duizenden  shares ,  honderden berichten . Toen viel hem één ding in het bijzonder op.

Een man genaamd  Richard  schreef hem:  “Ik denk dat hij mijn schoonvader is. Mijn vrouw Fiona is hem verloren na een ongeluk. Ze lijdt al jaren aan geheugenverlies… Dankzij jou hebben we haar gevonden.”

Een ontroerende reünie die harten doet smelten

Een paar uur later zag Olivier een auto een noodstop maken. Een vrouw kwam huilend naar buiten en rende naar meneer Perrin:  “Papa!”  riep ze. De man keek op, herkende zijn dochter en  barstte in tranen uit . Voorbijgangers waren getuige van een moment van intense emotie, een tafereel dat een film waardig was… maar heel echt.

Richard bedankte Olivier hartelijk. Hij legde uit dat Fiona zich   sinds het ongeluk  niets meer kon herinneren van haar verleden . Ze voelde alleen een innerlijke leegte  die haar achtervolgde. Dat vage gevoel dat je iets belangrijks vergeten bent. Dankzij therapie en de  kans op sociale media vond ze eindelijk haar vader.

Als een goede daad het licht in een leven weer aanwakkert

 

ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Leave a Comment