Kunt u zich die tijd herinneren dat u als kind uw ogen sloot, een wens deed en de kaarsjes op de verjaardagstaart uitblies? Of misschien die zomeravonden waarop u op de veranda zat en naar de sterren keek en een wens deed bij de eerste ster die u zag. Wensen staan op de lijst van onze meest gekoesterde verlangens en het kleinste fragment van het verlangen dat nog steeds in ons leeft. Dit brengt ons dus naar de fascinerende en enigszins nostalgische wereld van de wenscapsule.
De wenscapsule, een klein koperen bakje waarin men een wens moet plaatsen en dicht bij het hart moet houden, heeft een interessante en ontroerende achtergrond. Deze capsules bestaan al sinds het Victoriaanse tijdperk en de eerdere vormen werden gebruikt om kleine souvenirs, liefdescadeaus of zelfs geschreven berichten in te bewaren. Denk aan de tijd dat briefjes en kleine items tussen jonge mensen werden achtergelaten als teken van liefde en hoop voor de toekomst.
Van messing, een materiaal dat klassiek en duurzaam is, werden deze capsules ontworpen om hun inhoud te bewaren en te voorkomen dat ze achteruitgingen. Dit ontwerp was zo geschroefd dat wat erin werd gestopt er niet uit kon, en dit is vergelijkbaar met de dromen en wensen die in ons hart worden bewaard.
Bron: Tops Malibu
In het Victoriaanse tijdperk geloofden mensen dat het geven en ontvangen van een wenscapsule zoveel culturele waarde had. Het was een manier om dingen uit te drukken die anders misschien helemaal niet gezegd zouden worden, gevoelens en dromen. Deze kleine items werden gebruikt als cadeaus tijdens feestdagen, verjaardagen en andere gelegenheden als een teken van liefde en een weergave van de dromen van de persoon.
ZIE VOLGENDE PAGINA
