Elke maand gedurende 5 jaar ging mijn vrouw uit eten voor een ‘meidendiner’ – totdat ik op een dag een vreemde sms kreeg
Toen mijn vrouw die avond thuiskwam, deed ze alsof alles normaal was. Ze liep naar binnen, haar hakken klikten op de vloer en ze droeg dezelfde elegante jurk die ik net op de foto had gezien.
Geklede vrouw komt haar huis binnen | Bron: Midjourney
« Het diner was heerlijk, » zei ze, terwijl ze haar tas op de toonbank zette voordat ik zelfs maar kon spreken. “Oh, die meisjes! We hebben urenlang gepraat. » Haar lach leek natuurlijk, maar mijn gedachten raasden door mijn hoofd.
Ik forceerde een glimlach. “Ik ben blij dat je het leuk hebt gehad. Wat heb je gegeten? »
Ze aarzelde geen seconde. “Oh, we gingen naar een Italiaans restaurant in de stad. Je zou dit vreselijk vinden – er zit zoveel pesto in! » Ze grinnikte en liep naar de slaapkamer, terwijl ze mij daar met gebalde vuisten achterliet.
Italiaans? Echt ? Mijn bloed begon te koken, maar ik wist dat ik niet moest ontploffen. Ik had antwoorden nodig. Echte antwoorden . Als we haar nu zouden confronteren, zou dat haar alleen maar de kans geven om een verhaal te verzinnen. Ik moest het slim aanpakken.
Man in diepe gedachten zittend op de bank | Bron: Midjourney
De volgende ochtend, nadat ze naar haar werk was vertrokken, staarde ik een eeuwigheid naar mijn telefoon voordat ik het nummer van mijn schoonmoeder draaide.
Ze nam op bij de tweede keer overgaan, haar stem was nog steeds opgewekt. “Oh, hallo, mijn liefste! Heb je de foto ontvangen? Is ze niet schattig? »
Ik slik met moeite. “Ja, ik heb het ontvangen. Het is, eh… schattig. Maar ik ben een beetje de weg kwijt. Wat zijn traditionele familiediners? »
Stilte. Toen klonk er een aarzelend lachje. “Oh, weet je wel, de maandelijkse diners. Jaren geleden vertelde uw vrouw ons dat u niet van familiebijeenkomsten hield, dus begon ze alleen te komen. Ze zei dat je een hekel had aan tradities en dat je niet met sommigen van ons om wilde gaan. »
Mijn hart zonk. « Wat zei ze? » »
Man praat aan de telefoon | Bron: Midjourney
“Ik… het spijt me,” stamelt mijn schoonmoeder. “Ik wist niet dat dit nieuws voor je was. »
Ik had moeite om mijn stem vast te houden. “Ik probeerde mijn stem vast te houden. Laat me maar weten wanneer de volgende is, oké? »
‘Natuurlijk, lieverd,’ zei ze met een ongemakkelijke toon.
De dag brak aan en alles verliep zoals gewoonlijk. Mijn vrouw kleedde zich aan, haar haar en make-up waren onberispelijk en ze gaf me bij de deur een kus. “Wacht niet op mij,” zei ze glimlachend.
