Ik ben 30 jaar oud, mijn man is 40. We zijn onlangs getrouwd en wonen samen. Mijn man stelde voor om het budget te splitsen

Afgezien van deze gierige kant, biedt haar man haar nooit iets aan. Zelfs geen snoepje, een bloem, een briefje. Niets gratuit, niets spontaan. Dit gebrek aan aandacht heeft in de loop van de maanden en jaren een leegte in hun relatie gecreëerd.

Dit echtpaar, dat in het begin een vector van vele hoop was, is betekenisloos geworden voor deze vrouw. De puur boekhoudkundige benadering van de man heeft de idyllische visie die ze had op de liefde voltooid.

Eén gedachte heeft haar maandenlang achtervolgd: zwangerschapsverlof. Zal ze op hem kunnen rekenen? Niets is zeker. Geleidelijk aan is de angst toegeslagen en wordt steeds meer vraagtekens gezet bij de mogelijkheid om de komende jaren met hem te delen.