Ik kwam thuis en zag dat al mijn mokken ondersteboven stonden – toen ik erachter kwam waarom, belde ik meteen de politie

Maar ja, zo hebben wij onze gerechten nog nooit gerangschikt.

“Eigenlijk, Lauren…” herinner ik me.

Ik had dit slechts één keer eerder gezien.

“Verdomme,” zei ik, me plotseling hyperbewust van mijn omgeving.

Omdat ik me steeds ongemakkelijker begon te voelen, besloot ik de rest van de keuken te inspecteren.

Een vrouw die er ongemakkelijk uitziet | Bron: Midjourney
Een vrouw die er ongemakkelijk uitziet | Bron: Midjourney

De besteklade stond open en de vorken en messen lagen er netjes opgeborgen. Het kruidenrek was netjes in alfabetische volgorde gerangschikt en elk flesje blonk.

Op de manier waarop ik werkte, kon ik met absolute zekerheid zeggen dat het niet mijn schuld was.

Ik kreeg er kippenvel van.

Mijn intuïtie vertelde me dat er iets niet klopte, dus pakte ik mijn telefoon van de toonbank en begon het nummer van Hank te draaien.
Een perfect opgeruimde kledingkast | Bron: Midterm

“Oppakken, oppakken,” mompelde ik.