De slaapkamer van een tiener | Bron: Midterm
Behalve de kleding, die was herschikt en op kleur gesorteerd. Ik liep langzaam achteruit, want ik wilde naar de rest van het huis gaan. Toen hoorde ik het zachte geluid van rinkelende sleutels, gevolgd door het zachte geklik van de voordeur die openging.
Ik sprong.
“Wat is er gebeurd?”
“Er is iemand,” fluisterde ik in de telefoon.
Een persoon die een set sleutels huurt | Bron: Mid-term
Een persoon die een set sleutels huurt | Bron: Midterm
“Ga hier weg, nu!” roept Hank met een dringende stem.
Ik was doodsbang. Ik pakte het dichtstbijzijnde voorwerp dat ik kon vinden, de honkbalknuppel van mijn zoon, en bereidde me voor om mezelf te verdedigen. Toen ik de hoek omging, kwam ik oog in oog te staan met onze hospita, mevrouw Winslow. Zijn ogen werden groot van verbazing toen hij mij zag. Hij had duidelijk niet verwacht dat er iemand thuis zou zijn.
“Oh, hallo, lieve Lauren,” zei ze met een nonchalante glimlach, alsof ze niet net betrapt was toen ze mijn appartement binnenkwam.
Close-up van een oudere vrouw | Bron: Midjourney
Close-up van een oudere vrouw | Bron: Midjourney
“Ik was gewoon wat aan het opruimen. Weet je, je zou je keuken echt efficiënter moeten inrichten.”
Mijn schrik sloeg snel om in woede en mijn bloeddruk steeg.
“Mevrouw Winslow, wat doet u hier? “Je kunt toch niet zomaar bij ons inbreken!”
Ze wuifde afwijzend met haar hand en glimlachte alsof er niets was gebeurd.
“Dat is absurd, mijn liefste,” zei ze. “Ik help je alleen maar een handje. Ik weet dat je lange dagen maakt. Uw kinderen zouden niet de prijs hiervoor moeten betalen.”
