Wanneer Calla een kanten kamerjas vindt in de kast van haar man, gaat ze ervan uit dat dit zijn volgende cadeau is. Maar haar wereld verandert als ze ziet dat haar schoonmoeder, Lorraine, haar draagt. Er ontstaan vermoedens en de spanningen lopen op wanneer ze Lorraines echte plan ontdekt…
Toen mijn vader vorig jaar overleed, leek het huis voor mij anders. Hij had het zelf gebouwd, een groot huis met twee verdiepingen dat altijd naar dennenhout en verse verf rook.
Na haar dood zijn mijn man Jason, onze zesjarige dochter Emma en ik bij haar ingetrokken om mijn schoonmoeder Lorraine te helpen.
Een stel dat inpakt | Bron: Midjourney
Zij en mijn vader waren vijf jaar getrouwd, maar Lorraine liet iedereen weten dat zij zijn ‘rots’ was geweest tijdens zijn laatste dagen.
“Je kunt het niet ontkennen, lieverd,” vertelde ze me na haar toespraak op de begrafenis. “Serieus, Calla, als ik op vakantie was gegaan naar Thailand, was je vader alleen gestorven. Helemaal alleen. Het arme ding. »
Met haar samenleven was als koorddansen. Alles aan Lorraine was scherp: haar stiletto’s, haar woorden, zelfs de manier waarop ze naar Jason keek toen ze dacht dat ik niet keek.
Een oudere vrouw in een zwarte jurk | Bron: Midjourney
Maar familie is familie, en ik heb geprobeerd er iets van te maken.
Totdat ik de badjas vond.
Ik was de was van Jason aan het vouwen, iets wat ik al duizend keer had gedaan. Toen ik zijn kast opende om een shirt op te hangen, zag ik dat er iets niet klopte.
Daar stond hij, een klein, glanzend cadeauzakje in een hoekje, gedeeltelijk verborgen onder zijn jassen.
Een glimmende cadeautas | Bron: Midjourney
Nieuwsgierigheid nam de overhand. Ik haalde het eruit en mijn hart begon sneller te kloppen toen ik zag wat erin zat: een doorschijnende, kanten kamerjas.
Mijn eerste gedachte was dat Jason het als cadeau voor mij had gekocht. Kerstmis kwam eraan en ook al was hij niet bepaald een romantisch type, misschien was dit een manier om mij te verrassen.
Ik moest glimlachen bij de gedachte dat hij uit zijn comfortzone zou stappen.
Een kanten badjas op een hanger | Bron: Midjourney
Als het maar waar was.
Een paar dagen later riep Lorraine mij naar haar kamer. Zijn stem was zacht. Ze had de kamer veranderd sinds mijn vader stierf. Het was nu bruin, fluweelachtig… iets. Luxueus en verleidelijk… Ik kon de woorden niet vinden om het te beschrijven.
“Oh, Calla, mijn liefste,” zei ze tegen mij. “Je zult niet geloven wat mijn nieuwe vriend voor me heeft gekocht!” »
Een bruine slaapkamer | Bron: Midjourney
Een nieuwe vriend? Lorraine heeft mij er niets over verteld.
Toen ik binnenkwam, was ik geschokt.
Ze was daar, gehuld in de badjas, mijn badjas. Degene die ik in Jasons kast vond. Ze draaide zich om, het kant fladderde om haar heen als een wrede grap.
« Vind je hem leuk? » » zei ze met een glimlach. “Het smaakt voortreffelijk, vind je niet?” »
Een lachende oudere vrouw | Bron: Midjourney
Ik kon niet meer ademen. Mijn gedachten raasden door mijn hoofd.
Is Jason…? Nee, dat zou hij niet doen. Lotharingen?
Nee. Nooit. Tenzij… zou hij dat doen?
“Waar… waar heb je dat gevonden?” « , stamelde ik.
Lorraine’s glimlach werd breder.
Een geschokte vrouw | Bron: Midjourney
