Een uur lang tekende, plakte en versierde ze, met de stille aandacht van kinderen die veel meer begrijpen dan ze zeggen. Ik liet haar het doen, aanwezig maar discreet. Totdat ik de binnenkant van de kaart las… en mijn hart zonk in mijn schoenen.
Het grote moment… en het grote ongemak
Thomas arriveerde op tijd. Geparfumeerd, gekleed en vergezeld. Camille , zijn nieuwe partner, leek klaar om een reclame voor gezinsgeluk te maken. Alles klonk nep. Te nep.
Lena nam beleefd een geschenk aan dat duidelijk overhaast was uitgekozen. Toen nodigde ik haar uit haar kaartje te laten zien. Dat deed ze, met de ontwapenende kalmte van een helder kind.
“Fijne Vaderdag… voor mama”, schreef ze.
Het moment waarop alles verandert
Voor de camera viel het masker . De glimlach bevroor. Camille stopte met filmen. En Léna voegde er met ontwapenende oprechtheid aan toe:
— Mama doet dit allemaal. Dus verdient ze dit kaartje.
Vervolgens overhandigde ik Thomas het verzamelde bewijs: een overzicht van onbetaalde pensioenen , onbeantwoorde dagvaardingen, een brief van mijn advocaat. Camille las het allemaal. En ze begreep alles.
Ze vertrokken, verlegen, hun glitters vlogen weg .
