Mijn familie liet oma alleen achter in een restaurant om de rekening te innen – jammer dat ze met de verkeerde kleindochter te maken hadden

“Maak je geen zorgen, oma. Alles is onder controle.”

Oma keek nog steeds een beetje verdrietig, maar ik beloofde haar dat het goed zou komen.

“Maar hoe zit het met de anderen?” vroeg ze terwijl ik haar naar huis reed, terwijl de sterren boven ons fonkelden.

“Ze moesten ergens anders zijn, denk ik,” zei ik luchtig. “Jammer, maar ik moet toegeven dat ik blij ben dat ik je het grootste deel van de avond helemaal voor mezelf heb gehad, oma. Je hebt toch een lekker verjaardagsdiner gehad?”

Ze knikte, maar ik zag dat ze gekwetst was. Dat maakte me nog bozer.

Oom Joe wilde weten of dit een grap was, want nu dreigde het restaurant met juridische stappen. “Los dit op! Nu!”

Oh ja. Ik vergat het voor te stellen.

Mijn oude studievriend Eric is manager van dat steakhouse. Daarom had ik ervoor gezorgd dat Eric al hun contactgegevens had. Volledige namen, telefoonnummers, adressen.

Hij rekende me alleen mijn en oma’s deel van de maaltijd. De rest? Oh ja. Hij int rechtstreeks bij hen – met rente als ze hem blijven ontwijken.

Oma belde later nog even om mij te bedanken voor het avondje uit.