De tijd stond stil en mijn wereld kromp tot de droogte van haar lippen terwijl ze sprak en het lege gevoel in mijn borst. Ik kon niet meer ademen.
“…enkele maanden chemotherapie ondergaan,” besloot ze.
« Kanker? Maar… maar waarom heb je me niets verteld? Waarom heb je dit voor mij verborgen gehouden? »
Er kwamen tranen in zijn ogen. “Ik wilde je niet tot last zijn, lieverd. Je hebt zo hard gewerkt om deze promotie te krijgen. Ik dacht… ik dacht dat ik het zelf kon. »
Een vrouw zit in haar bed | Bron: Midjourney
Woede steeg in mij op, plotseling en heftig. “Er zelf uitkomen? Mam, ik ben je dochter! Ik had erbij moeten zijn! Dat had ik kunnen weten! »
« Mia, alsjeblieft, » smeekte ze. “Ik probeerde je te beschermen. Ik wilde niet dat je mij zo zou zien, zo zwak en… »
“Mij beschermen? « Ik onderbrak haar, mijn stem werd luider en tranen vertroebelden mijn zicht. “Door tegen mij te liegen? Door mij op afstand te houden toen je mij het meest nodig had? Hoe kon je dat doen? »
Een geschokte vrouw | Bron: Midjourney
Het gezicht van mama betrok en ook zij begon te huilen. « Het spijt me », snikt ze. “Het spijt me zo, Mia. Ik dacht dat ik het juiste deed. Ik wilde niemand tot last zijn. »
Ik klom naast haar op bed, waarbij ik erop lette haar niet te veel te schudden, en trok haar in mijn armen.
« Oh, mam, » fluisterde ik. “Je zult nooit een last voor mij zijn. Nooit. »
We stonden daar een hele tijd, omhelsden elkaar en huilden. We lieten alle angst en pijn van de afgelopen maanden de vrije loop.
Een verdrietige vrouw | Bron: Midjourney
Toen we eindelijk gekalmeerd waren, hielp ik moeder om comfortabel te gaan liggen, door haar met kussens te ondersteunen. Toen ging ik naar beneden en zette thee voor ons beiden. Mijn hoofd was nog vol van alles wat ik had geleerd.
Terug in zijn kamer ging ik op de rand van het bed zitten en gaf hem een dampende mok. « Dus, » zei ik, terwijl ik probeerde mijn stem vast te houden. “Vertel me alles.” Sinds het begin. »
En dat deed ze. Ze vertelde mij over de diagnose, de schok en de angst. Ze vertelde me dat ze meteen met de behandeling was begonnen, in de hoop de ziekte te overwinnen voordat ik er überhaupt achter zou komen dat er iets mis was.
Een vrouw ligt in haar bed | Bron: Midjourney
“Maar de ziekte verspreidde zich zo snel,” zei ze met trillende stem. “Toen ik besefte hoe ernstig de situatie was, was ik al erg ziek. »
Ik pakte zijn hand weer vast en kneep er zachtjes in. “Mam, begrijp je het dan niet? Ik houd van je. Alles wat je bent. Zelfs de zieke delen, zelfs de angstige delen. Vooral die delen. Daar is familie voor. »
Ze keek me aan, haar ogen gevuld met een mengeling van liefde en spijt. “Het is gewoon… Ik ben altijd de sterke geweest, weet je? Jouw rots. Ik wist niet hoe ik iets anders kon zijn. »
Een vrouw kijkt opzij | Bron: Midjourney
Ik glimlachte door mijn tranen heen. “Nu is het mijn beurt om de rots te zijn. Ik ga nergens heen, mam. We zitten in hetzelfde schuitje, oké? »
Ze knikte, met een kleine glimlach op haar lippen. « Oké. »
Later die week verhuisde ik weer naar mijn moeder. Ik nam ook een tijdje vrij van mijn werk en deed een beroep op alle mogelijke diensten om ervoor te zorgen dat moeder de best mogelijke zorg kreeg. Ook al konden we er alleen maar voor zorgen dat ze het zo comfortabel mogelijk had.
We brachten zijn laatste dagen samen door, deelden verhalen en herinneringen, lachten en huilden samen. En toen het einde kwam, was ik aan zijn zijde.
Een vrouw ligt naast haar moeder | Bron: Midjourney
« Het spijt me, Mia, » fluisterde ze. “Ik wilde… Ik heb je nooit meegenomen naar Disneyland… Ik heb je beloofd om te gaan kamperen in de bergen… Er zijn zoveel beloftes die ik niet ben nagekomen…”
« Het maakt niet uit. » Ik schoof dichter naar haar toe op het bed. “Wat belangrijk is, is dat je er altijd voor mij was toen ik je nodig had. Je wist altijd hoe je mij kon laten lachen als ik verdrietig was, of hoe je alles kon oplossen als ik iets doms had gedaan. « Ik haalde adem. “Ik weet niet wat ik zonder jou moet doen, mam. »
Ze opende haar ogen en glimlachte zwakjes naar mij.
Close-up van de ogen van een vrouw | Bron: Midjourney
