‘Het is een familierecept,’ zei ik. “Het leek me leuk om iets zelfgemaakts mee te nemen van alles wat je wilde.” »
“Zelfgemaakt?” Emily, dit is in godsnaam een potluck, geen gaarkeuken. Iedereen brengt lekkers mee, en jij besluit hiermee te komen opdagen? Weet je niet dat Gretchen drie verschillende soorten kaviaar meeneemt? Waarom zou je ervoor kiezen om jezelf zo in verlegenheid te brengen?
Ze zwaaide minachtend met haar hand over mijn bord en zuchtte.
Ik voelde mijn gezicht rood worden van schaamte en woede.
‘Ik kon de dingen op je lijst niet betalen,’ zei ik. ‘Je broer en ik doen ons best. »
Ze sloeg haar armen over elkaar en glimlachte naar mij.
‘Als jij en Mark beter met je geld zouden omgaan, zou je misschien niet in deze situatie zitten. Eerlijk gezegd, Emiel. Het is gewoon beschamend. Ik kan dit niet aan mijn gasten serveren. Ik denk dat het beter is dat je weggaat.
De woorden van mijn schoonzus deden me pijn. Ik had me nog nooit zo vernederd gevoeld. Zonder nog een woord te zeggen, pakte ik mijn ovenschaal en verliet de keuken.
‘Waar ga je heen, Em?’ »vroeg mijn schoonmoeder toen ik bijna de voordeur uit was.
‘Thuis,’ antwoordde ik zacht. “Ik voel me niet lekker en het is niet eerlijk dat ik hier zonder Mark ben. »
Mijn schoonmoeder bekeek me van top tot teen, haar ogen werden zachter.
“Weet je het zeker?” » vroeg ze.
Ik knikte.
Ik wist dat ze me niets anders zou vragen. In ieder geval niet in deze context. En ik hoopte dat ze weg zou gaan. Ik stond op de rand van tranen, en als ze nog iets te zeggen had, wist ik dat ik zou instorten.
‘Oké dan,’ zei ze. ‘Ik bel je later om te kijken hoe het met je gaat. »
Terwijl ik naar mijn auto liep, viel het gewicht van het afgelopen jaar op mij. De slapeloze nachten, de voortdurende zorgen, het gevoel nooit goed genoeg te zijn voor het gezin. Ik keerde naar huis terug, mijn hart zwaar van teleurstelling.
‘Kom op, Emily,’ mompelde ik terwijl ik onder de douche stapte. Ik was vastbesloten de dag en al mijn gevoelens weg te wassen voordat Mark thuiskwam.
“Ben je thuis?” ‘ vroeg mijn man toen hij onze kamer binnenkwam. ‘Ik had niet verwacht dat jij erin zou zitten.’ »
Ik ging zitten en vertelde hem alles, terwijl ik de emoties over zijn gezicht zag flitsen.
‘Ik bel hem morgenochtend,’ beloofde hij. ‘Ze zal niet meer zo tegen je praten.’ »
Maar karma speelde eerst een rol.
De volgende ochtend, terwijl ik pannenkoeken voor Mark en mij aan het bakken was, ging mijn telefoon.
‘Em,’ zei Sarah terwijl ik lachend reageerde. “Je zult niet geloven wat er gisteravond is gebeurd!” »
“Wat is het?” ‘ vroeg ik, mijn nieuwsgierigheid was gewekt.
‘Jessica’s potluck was een regelrechte ramp. Blijkbaar heeft haar helper de koelkast niet goed aangesloten nadat ze deze had schoongemaakt en was alles wat ze had voorbereid bedorven. De geur was iets anders!
‘O God,’ hijgde ik.
“Iedereen vertrok vroeg en zei dat dit het slechtste diner van mijn leven was. Dat klopt in zijn zin. Zijn vader was echter erg overstuur. En zijn moeder zei dat het enige dat de nacht zou hebben gered, iets was wat jij deed.
Ik kon het niet laten om met Sarah te lachen. Het was karma, simpel en duidelijk. Jessica’s drang naar perfectie en haar afwijzing van mijn eten hadden een spectaculair averechts effect gehad
