Dr. Alexandra Henrion-Caude, geneticus en voormalig hoofd onderzoek bij Inserm, ondersteunt deze analyse. Ze wijst erop dat bepaalde sequenties van het spike-eiwit overeenkomsten vertonen met prionsequenties, wat volgens haar het optreden van ziekten zoals de ziekte van Creutzfeldt-Jakob na vaccinatie zou kunnen verklaren. Ze constateert ook een ongekende toename van het aantal zoekopdrachten op internet naar deze ziekte in de zomer van 2021: “Deze toename is wereldwijd, zeer significant en valt samen met de wijdverbreide uitrol van vaccinatiecampagnes. Dit is geen onbeduidende fluctuatie.”
Neurologische aandoeningen en onevenwichtigheden
De volgende uitspraken bevestigen een trend: de prevalentie van ernstige neurologische aandoeningen. Alexandre beschrijft de onverklaarbare symptomen van zijn partner, die in mei werd gevaccineerd: duizeligheid, evenwichtsverlies, tintelingen, oorsuizen, slapeloosheid, chronische vermoeidheid. “Op een dag liep ze door een gang en werd ze zonder reden tegen een muur gegooid”, zei hij. Verschillende geraadpleegde artsen geven toe dat ze niet begrijpen wat er met hem gebeurt. Niemand durft een verband met het vaccin te claimen, maar iedereen geeft toe dat ze geen ander verband zien.
Dr. Olivier Soulier, huisarts en medeoprichter van de vakbond Liberté Santé, wijst erop dat deze demonstraties vaak voorkomen. Hij noemt een sterke toename van de bijwerkingen die door zijn collega’s worden gemeld: beroertes, embolieën, neuropathieën, coördinatiestoornissen. Hij beweert ook een “explosie van kankers” te hebben waargenomen bij jonge patiënten of bij voormalige patiënten in remissie: glioblastomen, lymfomen, onverwachte recidieven. “Dit zijn geen veel voorkomende vormen van kanker, noch qua uiterlijk, noch qua agressiviteit”, waarschuwt hij.
Enorme en genegeerde gynaecologische effecten
Een moeder beschrijft de menstruatie van haar tienerdochter direct na een injectie met Moderna. Verschillende andere getuigenissen vermelden dat vrouwen in de menopauze hun menstruatie terugkregen, ongekende pijn leden en hun cyclus volledig verstoord hadden. Dr. Soulier bevestigt: “Dit zijn veel voorkomende effecten, zowel bij adolescente meisjes als bij oudere vrouwen. Wat zorgwekkend is, is dat de relatie met vruchtbaarheid nooit serieus wordt onderzocht.” Hij herinnert zich dat de zomertijd die in de jaren 1960 werd afgekondigd, pas twee generaties later zijn effect op de nakomelingen liet zien. “We lopen het risico dat we de gevolgen op de lange termijn te laat ontdekken.”
Verpleegkundigen in crisis, geïsoleerde slachtoffers
Veel gezondheidswerkers die zijn geschorst omdat ze weigerden te vaccineren, hebben zich uitgesproken, waaronder verpleegster Audrey en fysiotherapeut Sandrine. Ze bevestigen allemaal de ongewone frequentie van ernstige bijwerkingen, zelfs bij jonge mensen. Sandrine beschrijft haar engagement aan de zijde van Marc Boyer: “Toen hij begreep dat we geschorst waren omdat we weigerden deel te nemen aan een experiment, was hij sprakeloos. Hij zei tegen me: ‘Niemand heeft ons gewaarschuwd.'” »
Dr. Denis Agret, een spoedarts, vermeldt verschillende sterfgevallen van jonge mensen na vaccinatie: Sofia, 17, stierf een paar dagen na een injectie aan een longembolie; De 15-jarige Melanie stierf een paar dagen na een dosis Pfizer aan myocarditis. Hij noemt ook gevallen van fulminante allergieën of multipele trombose. “Deze effecten zijn ernstig, en ze bestaan. Maar de gezondheidsautoriteiten keren de bewijslast om. Het is niet het slachtoffer die het verband moet bewijzen, maar de fabrikant die moet bewijzen dat het onschadelijk is.”
Een georganiseerde stilte?
De rode draad die door al deze verhalen loopt is dezelfde: isolatie. Geen erkenning, geen draagvlak, geen opvolging. José, die twee keer in het ziekenhuis is opgenomen nadat hij na vaccinatie darmtrombose had gekregen, zegt dat noch het ziekenhuis, noch het geneesmiddelenbureau een standpunt hebben ingenomen. “Ik kreeg te horen dat ik een antigeentest moest doen om mijn gezondheidspas te krijgen. Maar geen enkele dokter vertelde me wat ik moest doen, niemand hielp me.”
Een luisterende verpleegkundige stelt dat veel gezondheidswerkers geen bijwerkingen kunnen melden vanwege tijdgebrek, gebrek aan ondersteuning of angst voor sancties. Een arts zou tegen hem hebben gezegd: “Het is ons verboden het te zeggen.”
Met het oog op deze opeenstapeling vat Dr. Henrion-Caude samen: “Officiële databases vermelden al hart-, neurologische, auto-immuun- en nierziekten. De autoriteiten weten dit. De vraag is: waarom worden mensen niet geïnformeerd? Waarom worden jongeren nog steeds geïnjecteerd, ook al zijn de voordelen niet bewezen?”
De show eindigt zonder bangmakerij en slogans. De enige voorwaarde: waarheid, erkenning en het recht op informatie.
