We oogsten eerst de aardappelen op de velden. De knollen worden geschild, gesneden en geblancheerd.
Vervolgens worden ze met een snelheid van ruim 110 km/u door een snijrooster gereden, waardoor ze de vorm van hun stengel krijgen.
Zodra de aardappelsticks in de perfecte vorm zijn gesneden, worden ze ondergedompeld in een mengsel van koolzaadolie, gehydrogeneerde sojaolie, natuurlijke rundvleesaroma’s, gehydrolyseerde tarwe, gehydrolyseerde melk, citroenzuur en dimethylpolysiloxaan.
Vervolgens wordt dextrose, een natuurlijke suiker, over de stokjes gestrooid, zodat ze hun gouden frietkleur behouden.
Vervolgens wordt natriumpyrofosfaat toegevoegd om te voorkomen dat de friet grijs wordt.
En tot slot bestrooien we ze met zout om de smaak te versterken.
Vervolgens worden ze ingevroren en vervoerd naar de vele McDonald’s door het hele land.
In het restaurant worden de aardappelsticks voor de tweede keer gebakken.
Het oliemengsel is vergelijkbaar met het fabrieksmengsel, maar bevat ook tertiair butylhydrochinon en gehydrogeneerde sojaolie.
Een grote portie van het eindproduct bevat 510 calorieën, 6 g eiwit, 24 g vet, 67 g koolhydraten en 290 mg natrium.
Volgens McDo France is de samenstelling van de friet die in restaurants in Frankrijk wordt verkocht anders dan die in de Verenigde Staten en ‘natuurlijker’. Dit is inderdaad wenselijk…
Geniet van je eten!
