De opkomst van metalen handwarmers: een ontwerprevolutie
Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werden metalen handwarmers erg populair, vooral in koudere klimaten. Deze warmers zijn gemaakt van duurzame materialen zoals messing of staal en zijn ontworpen om warmte uit te stralen via geperforeerde behuizingen. Binnenin brandden houtskool of staven voor vaste brandstof langzaam en zorgden ze urenlang voor een gelijkmatige warmte.
Deze metalen warmers waren niet alleen praktisch, maar ook elegant van ontwerp en werden vaak modieuze accessoires. Met de vooruitgang van de industrie werden handwarmers efficiënter en veiliger in gebruik, als gevolg van de technologische vooruitgang van die tijd.
Een keerpunt: katalytische handwarmers
De jaren 1920 brachten een belangrijke innovatie in de wereld van handwarmers: katalytische technologie. Katalytische handwarmers gebruikten platina om warmte te produceren zonder open vlam, waardoor ze veiliger en betrouwbaarder zijn. Deze ontwikkeling was vooral gunstig voor soldaten, kampeerders en liefhebbers van het buitenleven die warmte nodig hadden in extreme omstandigheden.
