Er zijn veel verhalen over kinderen van beroemdheden die er precies zo uit kwamen te zien als hun beroemde ouder.
Van de tweelingdochters van Michael J. Fox tot de sprekend lijkende dochter van Julia Roberts en ook de kleinzoon van Elvis Presley; er zijn veel nakomelingen van beroemdheden die ervoor zorgen dat we nog eens een tweede keer moeten kijken.
Maar in het geval van de 29-jarige zoon van Christopher Reeve, Will, is hij niet alleen het evenbeeld van zijn vader, maar werkt hij ook hard om de inspirerende nagedachtenis van zijn vader voort te zetten.
Tragisch genoeg werd de jongste zoon van Christopher Reeve gedwongen om te dealen met de dood van zijn ouders toen hij slechts 13 jaar oud was.
Christopher Reeve als Superman in ‘Superman’ uit 1978 (Getty Images)
Hoe ziet een held eruit?
Voor miljoenen mensen die eind jaren 70 en begin jaren 80 opgroeiden, zag een held eruit als Christopher Reeve.
Zijn vertolking van stripheld Superman, die in 1978 op onze schermen verscheen, leverde hem een BAFTA-prijs op voor de meest veelbelovende mannelijke nieuwkomer.
De charismatische en knappe acteur speelde verder in nog drie superheldenfilms: Superman II, Superman III en Superman IV: The Quest for Peace.
Zijn naam is synoniem geowrden met een beroemde superheld die we nooit zullen vergeten.
Maar Christopher Reeve, geboren in New York in 1952, was niet alleen acteur, maar ook filmregisseur, producent, scenarioschrijver, ruiter en activist.
Christopher Reeve’s ongeluk
Op 27 mei 1995 zou het leven van Christopher Reeve voor altijd veranderen.
Tijdens een paardensportwedstrijd viel de geliefde acteur van zijn paard Buck en verwondde hij zijn ruggenmerg.
Miljoenen fans en zijn familie bleven in shock achter nadat de Hollywood-acteur vanaf zijn nek verlamd raakte en in een rolstoel belandde.
Volgens de stichting van de acteur smeekte Christophers moeder de artsen om de beademing te stoppen en hem te laten sterven.
New York Times zou later onthullen dat als de acteur een centimeter verder naar links was gevallen, hij op slag dood was geweest. Aan de andere kant, als Christopher iets naar rechts was geland, zou hij waarschijnlijk slechts een hersenschudding hebben opgelopen.
Christopher was pas 42 jaar oud toen hij verlamd raakte. Hij zat in een rolstoel en had de rest van zijn leven een draagbaar beademingsapparaat nodig.
Artsen verklaarden al snel dat er niet veel hoop op verbetering was en ze vertelden Reeve specifiek dat het “onmogelijk” zou zijn voor hem om iets van zijn mobiele capaciteiten terug te krijgen.
Christopher Reeve ging door een hel en tijdens de eerste dagen in het ziekenhuis kreeg hij zware medicijnen en hallucineerde hij. Na het horen van de verwoestende diagnose van de dokter, voelde het alsof zijn leven geruïneerd was.
Wikipedia Commons / Mike Lin
Hij wilde zijn familie niet tot last zijn en vertelde zijn vrouw, Dana Morosini, dat ze misschien de stekker eruit moesten trekken.
Ze antwoordde met tranen in haar ogen: “Ik zal alles steunen wat je wilt doen, want dit is jouw leven en jouw beslissing. Maar ik wil dat je weet dat ik voor de lange termijn bij je zal zijn, wat er ook gebeurt. Je bent nog steeds jij. En ik houd van je.”
Reeve had het kunnen opgeven, maar in plaats daarvan concentreerde hij zich op activisme en richtte hij samen met zijn toegewijde vrouw Dana de Christopher Reeve Foundation op. Het werd later omgedoopt tot de Christopher & Dana Reeve Foundation.
Het echtpaar was ook mede-oprichter van het Reeve-Irvine Research Center, dat lobbyde voor slachtoffers van ruggenmergletsel en voor stamcelonderzoek.
vervolg op de volgende pagina
