Will had kunnen ontsporen nadat hij op zo’n jonge leeftijd zo’n trauma had opgelopen, maar dankzij de sterke opvoeding van zijn ouders en zijn eigen sterke karakter liet hij zichzelf niet in de duisternis storten.
“Er is iets dat mijn vader altijd zei en dat ik tegenwoordig vaak gebruik om niet alleen zijn nalatenschap te eren, maar om een nieuwe generatie te doordringen van zijn tijdloze geest: ‘Een held is een gewoon persoon die de kracht vindt om te volharden en vol te houden ondanks overweldigende tegenslag’”, zei hij in een artikel in de Daily Mail.
Will en zijn vader deelden ook een liefde voor sport en vandaag levert hij reguliere bijdrages aan ESPN’s SportsCenter, een baan die hij zijn ouders beloofde te zullen nastreven.
Hij kreeg de baan nadat hij stage had gelopen bij ‘Good Morning America’ en daar als productie-assistent had gewerkt, tijdens zijn opleiding aan Middlebury College.
Hij zet het werk voort dat zijn ouders begonnen, op zoek naar nieuwe therapieën en helpt bij het leiden van de fondsenwerving voor meer doorbraken in technologie voor patiënten met ruggengraatletsel via de stichting.
Will sprak in 2018 met CBS News over een brief die hij aan zichzelf had geschreven nadat zijn ouders waren overleden.
“Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Ik begin met het slechte, want je moet altijd precies weten wat er aan de hand is, wat er ook gebeurt. Dat verandert overigens niet. Het slechte nieuws is: je bevindt je op het laagste punt van je leven. Je ligt in een ziekenhuiskamer in New York City en je hebt zojuist voor de laatste keer afscheid genomen van je moeder”, schreef hij. “Je bent 13. Ze is 44. Longkanker. Nooit gerookt. Weg, net als papa, die anderhalf jaar geleden stierf, wat op dat moment het laagste punt was dat je had beleefd. Nu ben je op een nieuwe bodem en je bent doodsbang en verward en gewoon zo verdrietig. Maar! Hier is het goede nieuws: dit is het dieptepunt. Er zit niets anders op dan omhoog te gaan, en dat is precies waar je naartoe gaat.”
