Waar sommigen ontrouw zien, spreken zij van een vertrouwenspact. De echtgenoot keurt het niet alleen goed, hij doet er ook aan mee: hij helpt haar bij het navigeren door de online uitwisselingen en het doornemen van profielen. Het is net een spel voor twee. Zij beschouwen deze ervaringen als een vorm van medeplichtig vermaak.
Een veelzeggend verhaal: toen een internetgebruiker de echtgenoot via een privébericht wilde waarschuwen omdat hij dacht dat hij een geheim onthulde, barstte het stel in lachen uit. Voor hen is het oordeel van buitenaf niet belangrijk, zolang hun persoonlijke evenwicht maar bewaard blijft.
Een levensstijlkeuze die bekritiseerd werd, maar aangenomen werd
Het is duidelijk dat er geen unanimiteit bestaat over deze levenswijze. Maar het koppel trekt zich daar niets van aan. Ze leggen uit dat deze gekozen vrijheid hun medeplichtigheid heeft gevoed en ervoor heeft gezorgd dat vermoeidheid hen niet uit elkaar heeft gedreven. “Het is veel fijner om te weten dat je niet vastzit in een vaste routine”, vertelt de jonge vrouw oprecht.
Ze moedigen niemand aan hun voorbeeld te volgen, maar ze willen wel de discussie aanwakkeren: kunnen wij als stel de regels opnieuw definiëren om te voorkomen dat de band wordt ondermijnd? En vooral: hoe kunnen we elke dag opnieuw voor onszelf kiezen, zij het anders?
En jij, hoe ver zou jij gaan om de magie van dit koppel te behouden?
Dit verbazingwekkende en menselijke verhaal herinnert ons eraan dat er niet slechts één model voor liefde bestaat, maar dat er in de loop van de tijd oneindig veel manieren zijn om begrip te kweken. Misschien ligt de sleutel niet zozeer in tradities, maar meer in eerlijkheid en respect voor anderen.
Dus waarom zouden we, zonder dit pad per se te volgen, niet ook onze gewoonten en verwachtingen ter discussie stellen en op authentieke manieren de relatie voeden?
