Er wordt zelden over gesproken, en toch… De ziekte van Lou Gehrig, ook bekend als ALS (amyotrofische laterale sclerose), roept al bij de naam veel zorgen op. Beroemd gemaakt door figuren als Stephen Hawking, blijft de ziekte voor velen van ons onbekend.
Maar moeten we echt in paniek raken bij het minste of geringste vreemde teken? Niet per se. Het beste is om geïnformeerd te zijn zonder in paniek te raken. Want door de eerste signalen die onze waakzaamheid zouden moeten wekken beter te begrijpen, kunnen we sneller handelen en de volgende stappen rustiger overwegen .
Vaak discrete signalen… maar niet te verwaarlozen
Het probleem met deze neuromusculaire aandoening is dat ze vaak rustig begint. Er is geen sprake van plotselinge pijn of duidelijke veranderingen van de ene op de andere dag. In plaats daarvan zijn er lichte ongemakken die gemakkelijk kunnen worden toegeschreven aan vermoeidheid, leeftijd of stress.
Enkele signalen waar u op moet letten zijn:
- Lokale zwakte, zoals ongebruikelijke moeite met het dragen van een tas of het traplopen.
- Regelmatig krampen, vooral in handen of voeten.
- Onwillekeurige spiersamentrekkingen, zichtbaar onder de huid, die lijken op kleine trillingen.
- Plotselinge onhandigheid, bijvoorbeeld het zomaar laten vallen van voorwerpen.
- Problemen met spreken of slikken, die zich soms mild kunnen voordoen.
Slaap: deze nog te weinig bekende boodschapper
Een recent onderzoek in Frankrijk heeft een weinig bekend aspect aan het licht gebracht: vroege slaapstoornissen. Zelfs vóór de eerste motorische symptomen kunnen sommige mensen last hebben van:
- Minder herstellende slaap, met minder diepe fasen.
- Regelmatig en onverklaarbaar wakker worden tijdens de nacht.
- Een verschuiving in de interne biologische klok, wat leidt tot aanhoudende vermoeidheid.
Deze nieuwe elementen moedigen ons aan om nog meer aandacht te besteden aan ons welzijn ’s nachts. Zorgen voor onze slaap betekent ook zorgen voor ons lichaam.
