“Screening” is in de mode geraakt. Elk gedrag van ons lichaam moet worden onderworpen aan frequente en regelmatige controles: controle van bloeddruk, prostaat, cholesterolgehalte, diabetes en vele andere pathologieën die ons heimelijk bedreigen. Er zijn dus screeningscampagnes die het fortuin maken van laboratoria en de hoogtijdagen van de media die zich niet schamen om ons er meerdere keren per dag aan te herinneren dat het dringend nodig is om ons lichaam te laten controleren, zoals we dat doen voor onze automotoren.
Maar de meest nutteloze en gevaarlijke screening is die van borstkanker. Via de media moedigen alle gezondheidsautoriteiten vrouwen aan om elk jaar een mammogram te laten maken om deze kanker te voorkomen, maar niemand wijst iedereen die aan deze onderzoeken zal voldoen erop dat ze veel risico’s met zich meebrengen.
Dr. Henri Pradal, een farmacotoxicoloog, vatte de situatie dertig jaar geleden heel goed samen. Voor hem zijn de “dictators van het scalpel en radium” in staat geweest om decennialang een valse propaganda in stand te houden over de effectiviteit van hun praktijk, gebaseerd op het niet-verifieerbare argument dat een vroege diagnose de kankerpatiënt alle kans op genezing geeft. Hij verklaarde: “Het is gemakkelijk aan te tonen dat röntgenfoto’s van de borsten van een hele vrouwelijke populatie die in het bijzonder aan kanker is blootgesteld, meer kankerprocessen veroorzaken dan ze detecteren.” Andere artsen delen deze mening.
“Het gebied van kanker in de Verenigde Staten wordt afgebakend door een medisch monopolie dat zorgt voor een gestage stroom van winsten voor farmaceutische bedrijven, medische technologiebedrijven, onderzoeksinstituten en overheidsinstanties zoals de FDA, het National Cancer Institute en de American Cancer Society.” Deze verklaring komt van twee gerenommeerde oncologen, Dr. John Diamond, een Fellow van het Royal Australian and New Zealand College of Psychiatry en voormalig president van de International Academy of Preventive Medicine, en Dr. Lee Cowden, van de St. Louis University Missouri. Beiden zijn in een goede positie om te weten waar ze het over hebben.
Een studie, gepubliceerd op 20 oktober 1993 in het Journal of National Cancer Institute, toont een zeer duidelijke toename van borstkanker na bestralingsbehandelingen voor bepaalde goedaardige borstaandoeningen bij vrouwen ouder dan 40 jaar op het moment van de eerste behandelingen.
Al in 1995 maakte Dr. Samuel Epstein, voorzitter van de Coalition for Cancer Prevention, Gold Medal van de Albert Schweitzer Academy of Medicine, auteur van enkele honderden wetenschappelijke artikelen over dit onderwerp, gebruik van een nationale mammografiedag die op 18 oktober in de Verenigde Staten werd georganiseerd, om de gevaren van deze praktijk aan de kaak te stellen, die voor hem nooit zijn nut heeft bewezen. Hij drong erop aan dat wanneer borstkanker op deze manier wordt ontdekt, deze al minstens acht jaar bestaat en daarom al de lymfeklieren of andere organen heeft aangetast, vooral bij jonge vrouwen. In zijn belangrijke boek The Politics Of Cancer revisited, gepubliceerd in 1998 maar niet vertaald in het Frans, bekritiseert hij de kankerlobby zeer breed en stelt hij dat onder premenopauzale vrouwen een op de vier gedetecteerde kankers geen echte kanker is, maar dat aan de andere kant een op de vier kankers niet wordt gedetecteerd.
