Ik kwam thuis en zag dat al mijn mokken ondersteboven stonden – toen ik erachter kwam waarom, belde ik meteen de politie

Een vrouw aan de telefoon | Bron: Midjourney

Ik mompelde wat ik was tegengekomen, de woorden kwamen er woedend uit.

“Ik ben onderweg”, zei hij. “Ik ben zo thuis bij de kinderen, lieverd. Wees voorzichtig. Ik blijf met je aan de telefoon.”

Ik hoorde mijn man dringend de kinderen roepen.

“We moeten snel naar huis, mama heeft ons nodig,” zei hij. “Ze blijft met ons aan de telefoon, dus verbind jullie telefoons niet met Bluetooth om naar muziek te luisteren.”
Geschokte man zit in auto | Bron: Midjourney

Het horen van hun stemmen gaf mij troost. Ik besloot de rest van het huis te bekijken. De woonkamer was nog intact, maar de badkamer was een ander verhaal.

De handdoeken waren perfect gevouwen, de tandenborstels stonden netjes in de houders en de toiletartikelen waren op grootte gesorteerd. En de spiegel was brandschoon, wat voor ons een grote verandering was.

“Dit is echt eng,” mompelde ik in de telefoon, terwijl ik aan Hank uitlegde waar ik aan begonnen was.

Een perfecte badkamer | Bron: Midjourney
Een perfecte badkamer | Bron: Midjourney
“Wie zou zoiets doen? Denk je dat het weer de oude Winslow is? Of heb je de assistent gevraagd om vandaag te komen?” vraagt ​​Hank.

“Nee, ze is vorige maand naar een andere staat verhuisd, Hank. “Ze is hier al een tijdje niet meer geweest,” antwoordde ik gespannen.

Toen hoorde ik een geluid uit de kamer van mijn zoon komen. Mijn hart stond bijna stil. Ik liep op mijn tenen door de gang en probeerde zo min mogelijk geluid te maken.

Een gang in een appartement | Bron: Midjourney
Een gang in een appartement | Bron: Midjourney

Maar toen ik de deur opendeed, leek er niets vreemds aan de hand. Ik zag alleen dat de kastdeur een klein beetje op een kier stond.

Ik haalde diep adem, met knikkende knieën, en trok het eruit, half verwachtend dat er iets of iemand op me zou springen.

Maar het was leeg.