Mijn ex-man is al acht jaar gelukkig hertrouwd, maar ik vond zijn vrouw altijd onbeleefd en neerbuigend. Toen mijn 18-jarige zoon op het punt stond af te studeren, vond ik het belangrijk om een positieve sfeer te creëren voor deze belangrijke periode van zijn leven. Dus vroeg ik mijn ex om zijn vrouw niet mee te nemen naar de diploma-uitreiking, omdat ik bang was dat haar aanwezigheid de vreugde van het evenement zou bederven. Hij stemde toe, en ik was opgelucht omdat ik dacht dat we deze speciale dag zonder spanning konden vieren.
De diploma-uitreiking verliep vlot en ik was vol trots toen mijn zoon afstudeerde. Mijn vreugde maakte echter al snel plaats voor verwarring toen mijn ex en onze zoon na de ceremonie abrupt naar hun auto liepen. Ik belde haar om haar eraan te herinneren dat ik een klein feestje bij mij thuis had gepland om het succes van mijn zoon te eren.
Tot mijn ontsteltenis vertelde mijn ex me dat ze in plaats daarvan naar zijn huis zouden gaan. Zijn vrouw had een groot feest gegeven om zijn afwezigheid op het afstudeerfeest te compenseren. Deze openbaring schokte me tot in de kern en ik werd overweldigd door een golf van teleurstelling. Hoewel ik dacht dat ik van dit moment met mijn zoon kon genieten, had ik het gevoel dat ik buitengesloten werd.